Cuma günü akşam, yemekten sonra salonda uzanmıştım. Günün yorgunluğu, haftanın uykusuzluğu, bir de yemeğin ağırlığı birleşince kendimden geçmişim. Az sonrasında kardeşimin "abi, ne diyorsun ne?" demesiyle birlikte kendimi "köpekbalığı dışarıda! köpekbalığı dışarıda!" diye sayıklarken duydum ve gözümü açtım. Sonra da söylediklerime birlikte gülmeye başladık. Uykudayken ne gördüğümü hatırlamıyorum ama televizyon da açıktı ve tahminimce oradan gelen bir ses imgelemimi etkiledi! (psiko-analiz nasıl ama?)
Her neyse, uyku halinde söylediklerim uyandıktan sonra bana, japon balıkçıların, okyanusta avladıkları balıkların, eve dönerken, canlı ve hareketli kalmasını nasıl sağladıklarına dair bir hikayeyi hatırlattı. Hikayeyi gugıldan aratınca yazılmışını buldum. Buraya tekrar yazmayayım ama siz şuradan okuyun lütfen. Hikayeyi tekrar okuduğumdaki yorumlarım şöyleydi: Stres ve kaygı seviyelerimdeki anormalliğin bana bu yazının başlığını söyletmiş olabileceğini düşündürdü. Diğer yandan 'zihinsel canlanma'nın zamanının geldiğini de farkettim. Kafamın içine bir köpekbalığı atayım artık. Canlanmak lazım!
Her neyse, uyku halinde söylediklerim uyandıktan sonra bana, japon balıkçıların, okyanusta avladıkları balıkların, eve dönerken, canlı ve hareketli kalmasını nasıl sağladıklarına dair bir hikayeyi hatırlattı. Hikayeyi gugıldan aratınca yazılmışını buldum. Buraya tekrar yazmayayım ama siz şuradan okuyun lütfen. Hikayeyi tekrar okuduğumdaki yorumlarım şöyleydi: Stres ve kaygı seviyelerimdeki anormalliğin bana bu yazının başlığını söyletmiş olabileceğini düşündürdü. Diğer yandan 'zihinsel canlanma'nın zamanının geldiğini de farkettim. Kafamın içine bir köpekbalığı atayım artık. Canlanmak lazım!
(resmi de görsel arama ile gugıldan buldum)
Not: İlginçtir, bir önceki yazımda da bir rüya videosu yayınlamışım :)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder